ساختار سیاسی ایران

پیروزی انقلاب اسلامی ایران در 22 بهمن 1357 باعث تغییر نظام سیاسی از پادشاهی به جمهوری اسلامی شد که در سال 1358 پس از رفراندوم سراسری رسمیت یافت. در ابتدا  نظام پارلمانی بر گزیده شد و نمایندگان مجلس با رای مستقیم مردم برای یک دوره چهار ساله انتخاب میشددند. مجلس خبرگان نیز رهبر را انتخاب میکردند. در اصلاح قانون اساسی که پس از رحلت بناینگذار جمهوری اسلامی ایران در سال 1368صورت گرفت نظام پارلمانی جای خود را به نظام ریاستی داد. در شرایط فعلی رئیس جمهور و نمایندگان مجلس با رای مستقیم مردم برای چهار سال انتخاب میگردند و رئیس جمهور یکبار حق انتخاب مجدد را داراست. فعالیت احزاب سیاسی طبق قانون اساسی آزاد است و سایر آزادیهای مدنی نیز در قانون به رسمیت شناخته شده است. رئیس جمهور بالاترین مقام اجرایی کشور به حساب میاید و تفکیک سه قوه مقننه، مجریه و قضائیه در قانون اساسی مورد تاکید قرار گرفته است.